Σχεδόν κάθε σύμβαση έργου αποτελείται από γενικούς όρους και προϋποθέσεις που έχουν οριστεί από τον εργοδότη και αφορούν μεγάλο αριθμό εργαζομένων (Allgemeine Geschäftsbedingungen). Ο εργοδότης έχει την εξουσία και υπαγορεύει τους όρους της σύμβασης εργασίας, χωρίς διαπραγματεύσεις μεταξύ του εργοδότη και του υπαλλήλου. Επειδή η θέση διαπραγμάτευσης του εργαζόμενου είναι η ασθενέστερη, ο νόμος (άρθρο 305 επ. BGB – γερμανικός αστικός κώδικας) αποσκοπεί στην προστασία του εργαζομένου. Αυτό σημαίνει ότι δεν επιτρέπονται από το νόμο όλα όσα αναγράφονται στη σύμβαση. Γενικά, θα πρέπει να ρωτάτε κατά την υπογραφή σύμβασης εργασίας αν περιέχει όρους που δεν επιτρέπονται από το νόμο. Αλλά εάν οι συνθήκες δεν είναι επιτρεπτές στη σύμβαση, μπορεί να είναι άκυρες. Εν συντομία, ο δικηγόρος θα ελέγξει τη σύμβαση και θα προσδιορίσει επιτρεπόμενους όρους καθώς και μη επιτρεπόμενους όρους. Οι τελευταίοι δεν ισχύουν, δεδομένου ότι είναι αρχικά παράνομοι.
Στο αστικό δίκαιο, ο διάδικος που χάνει την υπόθεση πρέπει να καταβάλει τα δικαστικά έξοδα και τα δικαστικά έξοδα του νικητή. Στις περιπτώσεις εργατικού δικαίου, τα πράγματα είναι διαφορετικά. Στο πρώτο επίπεδο δικαιοδοσίας (1. Instanz), κάθε διάδικος υποχρεούται να πληρώσει το δικό του δικηγόρο – ανεξάρτητα από το ποιος κερδίζει ή χάνει, πράγμα που μπορεί να είναι δαπανηρό. Ως εκ τούτου, είναι απαραίτητη η ασφάλιση νομικής προστασίας (Rechtsschutzversicherung). Σημειώστε ότι η ασφάλιση είναι έγκυρη για τρεις μήνες μετά την υπογραφή για ασφαλιστική κάλυψη.
Ποιος έχει νομική ικανότητα στη Γερμανία;
Στη Γερμανία, η ελάχιστη ηλικία για κανονική απασχόληση σε μια επιχείρηση είναι 15. Η παιδική εργασία απαγορεύεται βάσει του νόμου περί προστασίας των παιδιών (Jugendarbeitsschutzgesetz). Τα παιδιά κάτω των 18 ετών, που εξακολουθούν να σπουδάζουν με πλήρες ωράριο, υπόκεινται επίσης σε περιορισμούς όσον αφορά τον αριθμό των ωρών εργασίας τους.
Οποιοσδήποτε ηλικίας 15 ετών και άνω που δεν βρίσκεται πλέον σε πλήρη εκπαίδευση μπορεί να απασχολείται έως και οκτώ ώρες την ημέρα (40 ώρες την εβδομάδα) σε κατάλληλο ρόλο. Αυτό σημαίνει ότι δεν πρέπει οι νέοι να υπερφορτωθούν σωματικά ή να τους ζητηθεί να εκτελούν καθήκοντα ακατάλληλα λόγω της ηλικίας τους και της εμπειρίας τους.
Οι εκπαιδευόμενοι μπορούν να εργάζονται σε μια επιχείρηση βάσει σύμβασης επαγγελματικής κατάρτισης, η οποία δεν είναι απασχόληση με τη συμβατική έννοια. Η ομοσπονδιακή υπηρεσία απασχόλησης, στο πλαίσιο μιας επαγγελματικής καθοδήγησης, συμβουλεύει το σχεδιασμό των εκπαιδευτικών και το περιεχόμενο των επαγγελμάτων και τις επακόλουθες ευκαιρίες στην αγορά εργασίας. Μια ημερομηνία για συμβουλές μπορεί να συμφωνηθεί με την αρμόδια ομοσπονδιακή υπηρεσία.
Σχεδόν κάθε σύμβαση έργου αποτελείται από γενικούς όρους και προϋποθέσεις που έχουν οριστεί από τον εργοδότη και αφορούν μεγάλο αριθμό εργαζομένων (Allgemeine Geschäftsbedingungen). Ο εργοδότης έχει την εξουσία και υπαγορεύει τους όρους της σύμβασης εργασίας, χωρίς διαπραγματεύσεις μεταξύ του εργοδότη και του υπαλλήλου. Επειδή η θέση διαπραγμάτευσης του εργαζόμενου είναι η ασθενέστερη, ο νόμος (άρθρο 305 επ. BGB – γερμανικός αστικός κώδικας) αποσκοπεί στην προστασία του εργαζομένου. Αυτό σημαίνει ότι δεν επιτρέπονται από το νόμο όλα όσα αναγράφονται στη σύμβαση. Γενικά, θα πρέπει να ρωτάτε κατά την υπογραφή σύμβασης εργασίας αν περιέχει όρους που δεν επιτρέπονται από το νόμο. Αλλά εάν οι συνθήκες δεν είναι επιτρεπτές στη σύμβαση, μπορεί να είναι άκυρες. Εν συντομία, ο δικηγόρος θα ελέγξει τη σύμβαση και θα προσδιορίσει επιτρεπόμενους όρους καθώς και μη επιτρεπόμενους όρους. Οι τελευταίοι δεν ισχύουν, δεδομένου ότι είναι αρχικά παράνομοι.
Στο αστικό δίκαιο, ο διάδικος που χάνει την υπόθεση πρέπει να καταβάλει τα δικαστικά έξοδα και τα δικαστικά έξοδα του νικητή. Στις περιπτώσεις εργατικού δικαίου, τα πράγματα είναι διαφορετικά. Στο πρώτο επίπεδο δικαιοδοσίας (1. Instanz), κάθε διάδικος υποχρεούται να πληρώσει το δικό του δικηγόρο – ανεξάρτητα από το ποιος κερδίζει ή χάνει, πράγμα που μπορεί να είναι δαπανηρό. Ως εκ τούτου, είναι απαραίτητη η ασφάλιση νομικής προστασίας (Rechtsschutzversicherung). Σημειώστε ότι η ασφάλιση είναι έγκυρη για τρεις μήνες μετά την υπογραφή για ασφαλιστική κάλυψη.
Ποιος έχει νομική ικανότητα στη Γερμανία;
Στη Γερμανία, η ελάχιστη ηλικία για κανονική απασχόληση σε μια επιχείρηση είναι 15. Η παιδική εργασία απαγορεύεται βάσει του νόμου περί προστασίας των παιδιών (Jugendarbeitsschutzgesetz). Τα παιδιά κάτω των 18 ετών, που εξακολουθούν να σπουδάζουν με πλήρες ωράριο, υπόκεινται επίσης σε περιορισμούς όσον αφορά τον αριθμό των ωρών εργασίας τους.
Οποιοσδήποτε ηλικίας 15 ετών και άνω που δεν βρίσκεται πλέον σε πλήρη εκπαίδευση μπορεί να απασχολείται έως και οκτώ ώρες την ημέρα (40 ώρες την εβδομάδα) σε κατάλληλο ρόλο. Αυτό σημαίνει ότι δεν πρέπει οι νέοι να υπερφορτωθούν σωματικά ή να τους ζητηθεί να εκτελούν καθήκοντα ακατάλληλα λόγω της ηλικίας τους και της εμπειρίας τους.
Οι εκπαιδευόμενοι μπορούν να εργάζονται σε μια επιχείρηση βάσει σύμβασης επαγγελματικής κατάρτισης, η οποία δεν είναι απασχόληση με τη συμβατική έννοια. Η ομοσπονδιακή υπηρεσία απασχόλησης, στο πλαίσιο μιας επαγγελματικής καθοδήγησης, συμβουλεύει το σχεδιασμό των εκπαιδευτικών και το περιεχόμενο των επαγγελμάτων και τις επακόλουθες ευκαιρίες στην αγορά εργασίας. Μια ημερομηνία για συμβουλές μπορεί να συμφωνηθεί με την αρμόδια ομοσπονδιακή υπηρεσία.
-
Add a note