National law – SP – The Spanish Legal System – chapter 5
Το Αστικό Δίκαιο εστιάζεται στο άτομο, με σκοπό να προστατέψει τα δικαιώματά του (όπως π.χ. δικαιώματα κατοικίας, υπηκοότητα, ικανότητα, κ.α.). Όμως, το Αστικό Δίκαιο εστιάζεται επίσης και σε νομικές πτυχές της έννοιας της οικογένειας, της κληρονομιάς, κλπ. (De Castro Vitores 2004) Στην Ισπανία, το Αστικό Δίκαιο ρυθμίζεται από τον Αστικό Κώδικα.
Έγκυρος γάμος και διαζύγιο
Τύποι γάμου στην Ισπανία
Θρησκευτικός γάμος
Η μόνη απαιτούμενη διαδικασία για τη νομιμοποίηση ενός θρησκευτικού γάμου στην Ισπανία είναι η προσκόμιση ενός εκκλησιαστικού πιστοποιητικού με όλα τα στοιχεία που απαιτούνται από τον νόμο.
Στην περίπτωση γάμων από ισλαμικές, εβραϊκές ή ευαγγελικές θρησκευτικές οντότητες στην Ισπανία, η έκδοση των πιστοποιητικών πριν από την τέλεση του μυστηρίου απαιτείται για τις δύο τελευταίες και συνιστάται για την πρώτη.
Μετά την έκδοση των απαραίτητων εγγράφων, το μυστήριο πρέπει να τελεστεί εντός 6 μηνών. (Ministerio de Justicia)
Πολιτικός γάμος
Οι πολιτικοί γάμοι τελούνται με διάφορους τρόπους:
Τέλεση γάμου ενώπιον του Ληξίαρχου ή του Ειρηνοδίκη. Τα πρακτικά του πολιτικού γάμου υπογράφονται από τον Ληξίαρχο, τους δύο συμβαλλόμενους, τους δύο μάρτυρες και τον Γραμματέα.
Τέλεση γάμου ενώπιον του Δημάρχου ή του Συμβούλου που εξουσιοδοτεί ο Δήμαρχος: το πιστοποιητικό γάμου μεταβιβάζεται στο ληξιαρχείο από το μέρος όπου τελέστηκε ο γάμος, και το ληξιαρχείο είναι υπεύθυνο για την εγγραφή στα μητρώα.
Τέλεση γάμου ενώπιον Δικαστικού Γραμματέα: εγγράφεται στα πρακτικά και εφόσον πραγματοποιηθεί ενώπιον Συμβολαιογράφου θεωρείται δημόσια εγγραφή. Πρέπει να υπογραφεί, εκτός από τον αξιωματούχο ενώπιον του οποίου τελείται, και από τους δύο συμβαλλόμενους και τους μάρτυρες. Έκαστος συμβαλλόμενος λαμβάνει ένα αντίγραφο του πιστοποιητικού γάμου και ο Αξιωματούχος προωθεί ένα εγκεκριμένο αντίγραφο στο ληξιαρχείο για εγγραφή. (Ministerio de Justicia)
Γάμος σε άλλη χώρα
Οι γάμοι σε άλλες χώρες περιλαμβάνουν τους γάμους όπου τουλάχιστον ένα από τα συμβαλλόμενα μέρη έχει την Ισπανική υπηκοότητα, ακόμα κι εάν αυτή έχει αποκτηθεί μετά την τέλεση του γάμου. Προκειμένου αυτοί οι γάμοι να νομιμοποιηθούν, απαιτείται (Ministerio de Justicia):
Για θρησκευτικούς γάμους:
Προσκόμιση του θρησκευτικού πιστοποιητικού
Ληξιαρχική πράξη γέννησης του Ισπανού συμβαλλόμενου από το Ισπανικό Ληξιαρχείο
Ληξιαρχική πράξη γέννησης του αλλοδαπού συμβαλλόμενου
Εθνικό Έγγραφο Ταυτότητας του Ισπανού συμβαλλόμενου
Πιστοποίηση του τόπου κατοικίας στην Ισπανία
Έγγραφο δήλωσης δεδομένων
Για πολιτικούς γάμους
Πιστοποιητικό γάμου από το αλλοδαπό Ληξιαρχείο
Ληξιαρχική πράξη γέννησης του Ισπανού συμβαλλόμενου από το Ισπανικό Ληξιαρχείο
Ληξιαρχική πράξη γέννησης του αλλοδαπού συμβαλλόμενου
Εθνικό Έγγραφο Ταυτότητας του Ισπανού συμβαλλόμενου
Πιστοποίηση του τόπου κατοικίας στην Ισπανία
Έγγραφο δήλωσης δεδομένων
Διαζύγιο
Ένα από τα σημαντικότερα στοιχεία που πρέπει να λαμβάνεται υπόψη αναφορικά με το διαζύγιο είναι ότι στην Ισπανία, ένας γάμος πρέπει να έχει διαρκέσει περισσότερο από 3 μήνες προκειμένου να εκδοθεί διαζύγιο.
Υπάρχουν δύο τύποι διαζυγίου:
Διαζύγιο κοινή συναινέσει: αυτός ο τύπος διαζυγίου είτε ζητείται και από τα δύο μέρη, είτε ζητείται από το ένα μέρος και έχει τη συναίνεση του άλλου.
Διαζύγιο με αντιδικία: ζητείται μόνο από το ένα μέρος.
Τα απαραίτητα έγγραφα για την ολοκλήρωση του διαζυγίου είναι:
Πιστοποιητικό γάμου
Σε περίπτωση ύπαρξης τέκνων, πιστοποιητικά γέννησής τους
Έγγραφα που αποδεικνύουν την περιουσιακή κατάσταση της οικογένειας
Σε περίπτωση διαζυγίου κοινή συναινέσει, πρόταση συμφωνίας ρύθμισης μεταξύ των μερών, όπου διατυπώνονται οι συνέπειες και οι συμφωνίες σε συνέχεια του διαζυγίου (χρήση της οικίας, δικαίωμα επίσκεψης στα τέκνα, κ.α.).
Σε περίπτωση διαζυγίου με αντιδικία, δεν υπάρχει συμφωνητικό ρύθμισης και δεν απαιτείται η δήλωση οποιασδήποτε αιτιολογίας. Για αυτόν τον τύπο διαζυγίου δεν υπάρχει ανάγκη οποιασδήποτε επικύρωσης.
Το διαζύγιο στην Ισπανία σημαίνει απώλεια δικαιωμάτων κληρονομιάς, σύνταξης χηρείας, αλλά και απαλλαγή από υποχρεώσεις σχετικές με τον γάμο (βοήθεια, καταμερισμός τροφής, φροντίδα, κ.α.) (UnComo).
Συμβάσεις Μίσθωσης και Απόκτηση Ακινήτων
Σύμβαση Μίσθωσης
Οι συμβάσεις μίσθωσης ρυθμίζονται από τον Νόμο 29/1994 περί Συμβάσεων Μίσθωσης, με πιο πρόσφατη τροποποίηση το 2013.
Σύμφωνα με την ισπανική νομοθεσία, η χρονική διάρκεια της μίσθωσης συμφωνείται μεταξύ των συμβαλλόμενων, και η υποχρεωτική παράταση έχει διάρκεια 3 ετών, η οποία μπορεί να ανανεωθεί άλλη μια φορά εφόσον κανένα από τα μέρη δεν έχει αντίρρηση. Εάν ο ιδιοκτήτης χρειάζεται την οικία για ιδιοκατοίκηση από συγγενή πρώτου βαθμού ή σύζυγο, μπορεί να την πάρει πίσω μετά από ένα έτος αρκεί να ενημερώσει τον ενοικιαστή 2 μήνες νωρίτερα.
Αναφορικά με την εκκένωση του διαμερίσματος, ο ενοικιαστής μπορεί να αποχωρήσει μετά από 6 μήνες, χωρίς να απαιτείται εξήγηση, αρκεί να ενημερώσει τον ιδιοκτήτη 1 μήνα νωρίτερα. Οι δύο συμβαλλόμενοι μπορεί επίσης να συμφωνήσουν σε μια ρήτρα σύμφωνα με την οποία ο ενοικιαστής θα καταβάλλει 1 μηνιαίο μίσθωμα για κάθε έτος της σύμβασης που δεν θα εκτελεστεί λόγω πρόωρης αποχώρησης, αλλά αυτό εξαρτάται από τη σύμβαση.
Το ενοίκιο δεν μπορεί να αυξηθεί για τα πρώτα 3 έτη της σύμβασης αλλά ο ιδιοκτήτης μπορεί να ζητήσει αύξηση και ο μισθωτής μπορεί να ζητήσει μείωση, με κάθε παρέκταση, έως να φτάσουν σε 1 ή 2 μηνιαίες καταβολές.
Όταν ένα μισθωμένο διαμέρισμα πωλείται, εάν υπάρχει συμβόλαιο που εμφανίζεται στο Κτηματολόγιο οι μισθωτές δικαιούνται να μείνουν για όσο ορίζει το συμβόλαιό τους. Εάν δεν εμφανίζεται συμβόλαιο, εφόσον ο νέος ιδιοκτήτης αποφασίσει να μισθώσει το διαμέρισμα, οι μισθωτές μπορούν να παραμείνουν μέχρι 3 μήνες.
Η καταβολή του ενοικίου μπορεί να υποκατασταθεί από την εκτέλεση εργασιών στο ακίνητο από τον ενοικιαστή. Εάν οι εργασίες εκτελεστούν από τον ιδιοκτήτη και έχουν περάσει 3 έτη από την έναρξη της μίσθωσης, δικαιούται να αυξήσει το ενοίκιο.
Όσον αφορά την έξωση λόγω αθέτησης, μετά από έναν μήνα αθέτησης πληρωμής οι ενοικιαστές έχουν 10 ημέρες και στη συνέχεια ο ιδιοκτήτης δικαιούται να εφαρμόσει ένδικα μέσα για έξωση. Ωστόσο, η έξωση πρέπει πάντα να γίνεται μέσω των δικαστηρίων.
Τέλος, έχει συσταθεί ένα Μητρώο ποινών για αθέτηση πληρωμών, στο οποίο θα έχουν πρόσβαση οι ιδιοκτήτες (μόνο αφού θα έχουν επικυρώσει ένα προσχέδιο σύμβασης εκμίσθωσης με τον ενδιαφερόμενο). Τα άτομα που θα εμφανίζονται στο Μητρώο θα έχουν το δικαίωμα να διαγραφούν από αυτό εφόσον αποπληρώσουν τις οφειλές τους. (enalquiler 2017)
Φορολογικές Υποχρεώσεις
Οι φορολογικές υποχρεώσεις είναι συγκεντρωμένες στο άρθρο 17 του Γενικού Νόμου Φορολογικών Υποχρεώσεων, όπου η φορολογική σχέση περιγράφεται ως «η έκταση των υποχρεώσεων, καθηκόντων και δικαιωμάτων που απορρέουν από την εφαρμογή της φορολογίας».
Υποχρεώσεις
Η κύρια υποχρέωση υπό αυτόν τον νόμο είναι η καταβολή του αναλογούντος φόρου. Επιπλέον, συναντάμε το «φορολογητέο γεγονός», το οποίο εξηγείται ως ο προϋπολογισμός που ορίζεται από το κράτος για τον ορισμό κάθε φόρου και του οποίου η δημιουργία εισάγει την κύρια φορολογική υποχρέωση.
Δεδουλευμένη βάση είναι «η στιγμή κατά την οποία το φορολογητέο γεγονός θεωρείται ότι έχει λάβει χώρα και από το οποίο παράγεται η κύρια φορολογική υποχρέωση».
Ένα άλλο σημαντικό σημείο είναι οι φοροαπαλλαγές, οι οποίες δεν πρέπει να συγχέονται με το αφορολόγητο. Και οι δύο έννοιες έχουν το ίδιο αποτέλεσμα, τη μη πληρωμή φόρου. Ωστόσο, νομικά διαφέρουν.
Οι φοροαπαλλαγές προκύπτουν από ένα πρότυπο φόρου με ένα καθορισμένο φορολογητέο γεγονός, το οποίο συνήθως γεννά μια φοροδοτική υποχρέωση. Ωστόσο, υφίσταται ένας κανόνας φοροαπαλλαγής που ορίζει ότι η φοροδοτική υποχρέωση δεν εκπληρώνεται σε ορισμένες περιπτώσεις, ανεξάρτητα από το φορολογητέο γεγονός.
Το αφορολόγητο υπονοεί ότι οι σχετικοί φόροι δεν ενυπάρχουν σε κανέναν φορολογητέο γεγονός, που σημαίνει ότι η μη συμπερίληψη οριοθετεί αρνητικά το φορολογητέο γεγονός.
Στη φοροδοτική υποχρέωση είναι επίσης σημαντικό να γίνονται πληρωμές λογαριασμού. Ορίζονται ως η φοροδοτική υποχρέωση ικανοποίησης ενός ποσού προς την Εφορία για το νομικό πρόσωπο που έχει υποχρέωση τμηματικών πληρωμών, τον ακόλουθο ή το νομικό πρόσωπο που έχει υποχρέωση να πραγματοποιεί πληρωμές σε έναν λογαριασμό.
Ο Νόμος Φορολογικής Υποχρέωσης επιτρέπει στη νομοθεσία κάθε διαφορετικού φόρου να καθιερώνει διαφορετικά ποσά από αυτά που ορίζονται από τις πληρωμές των λογαριασμών.
Τέλος, συναντάμε υποχρεώσεις μεταξύ ιδιωτών που προκύπτουν από φόρο. Ορίζονται ως υποχρεώσεις φορολογικής φύσης που είναι απαιτητές μεταξύ υπόχρεων φόρου, όπως υποχρεώσεις που προκύπτουν ως συνέπεια πράξεων επιπτώσεων, διατήρησης, ή κατάθεσης σε έναν λογαριασμό που προβλέπονται νομικά. (Fiscal Impuestos)
Το Αστικό Δίκαιο εστιάζεται στο άτομο, με σκοπό να προστατέψει τα δικαιώματά του (όπως π.χ. δικαιώματα κατοικίας, υπηκοότητα, ικανότητα, κ.α.). Όμως, το Αστικό Δίκαιο εστιάζεται επίσης και σε νομικές πτυχές της έννοιας της οικογένειας, της κληρονομιάς, κλπ. (De Castro Vitores 2004) Στην Ισπανία, το Αστικό Δίκαιο ρυθμίζεται από τον Αστικό Κώδικα.
Έγκυρος γάμος και διαζύγιο
Τύποι γάμου στην Ισπανία
Θρησκευτικός γάμος
Η μόνη απαιτούμενη διαδικασία για τη νομιμοποίηση ενός θρησκευτικού γάμου στην Ισπανία είναι η προσκόμιση ενός εκκλησιαστικού πιστοποιητικού με όλα τα στοιχεία που απαιτούνται από τον νόμο.
Στην περίπτωση γάμων από ισλαμικές, εβραϊκές ή ευαγγελικές θρησκευτικές οντότητες στην Ισπανία, η έκδοση των πιστοποιητικών πριν από την τέλεση του μυστηρίου απαιτείται για τις δύο τελευταίες και συνιστάται για την πρώτη.
Μετά την έκδοση των απαραίτητων εγγράφων, το μυστήριο πρέπει να τελεστεί εντός 6 μηνών. (Ministerio de Justicia)
Πολιτικός γάμος
Οι πολιτικοί γάμοι τελούνται με διάφορους τρόπους:
Γάμος σε άλλη χώρα
Οι γάμοι σε άλλες χώρες περιλαμβάνουν τους γάμους όπου τουλάχιστον ένα από τα συμβαλλόμενα μέρη έχει την Ισπανική υπηκοότητα, ακόμα κι εάν αυτή έχει αποκτηθεί μετά την τέλεση του γάμου. Προκειμένου αυτοί οι γάμοι να νομιμοποιηθούν, απαιτείται (Ministerio de Justicia):
Διαζύγιο
Ένα από τα σημαντικότερα στοιχεία που πρέπει να λαμβάνεται υπόψη αναφορικά με το διαζύγιο είναι ότι στην Ισπανία, ένας γάμος πρέπει να έχει διαρκέσει περισσότερο από 3 μήνες προκειμένου να εκδοθεί διαζύγιο.
Υπάρχουν δύο τύποι διαζυγίου:
Τα απαραίτητα έγγραφα για την ολοκλήρωση του διαζυγίου είναι:
Σε περίπτωση διαζυγίου με αντιδικία, δεν υπάρχει συμφωνητικό ρύθμισης και δεν απαιτείται η δήλωση οποιασδήποτε αιτιολογίας. Για αυτόν τον τύπο διαζυγίου δεν υπάρχει ανάγκη οποιασδήποτε επικύρωσης.
Το διαζύγιο στην Ισπανία σημαίνει απώλεια δικαιωμάτων κληρονομιάς, σύνταξης χηρείας, αλλά και απαλλαγή από υποχρεώσεις σχετικές με τον γάμο (βοήθεια, καταμερισμός τροφής, φροντίδα, κ.α.) (UnComo).
Συμβάσεις Μίσθωσης και Απόκτηση Ακινήτων
Σύμβαση Μίσθωσης
Οι συμβάσεις μίσθωσης ρυθμίζονται από τον Νόμο 29/1994 περί Συμβάσεων Μίσθωσης, με πιο πρόσφατη τροποποίηση το 2013.
Σύμφωνα με την ισπανική νομοθεσία, η χρονική διάρκεια της μίσθωσης συμφωνείται μεταξύ των συμβαλλόμενων, και η υποχρεωτική παράταση έχει διάρκεια 3 ετών, η οποία μπορεί να ανανεωθεί άλλη μια φορά εφόσον κανένα από τα μέρη δεν έχει αντίρρηση. Εάν ο ιδιοκτήτης χρειάζεται την οικία για ιδιοκατοίκηση από συγγενή πρώτου βαθμού ή σύζυγο, μπορεί να την πάρει πίσω μετά από ένα έτος αρκεί να ενημερώσει τον ενοικιαστή 2 μήνες νωρίτερα.
Αναφορικά με την εκκένωση του διαμερίσματος, ο ενοικιαστής μπορεί να αποχωρήσει μετά από 6 μήνες, χωρίς να απαιτείται εξήγηση, αρκεί να ενημερώσει τον ιδιοκτήτη 1 μήνα νωρίτερα. Οι δύο συμβαλλόμενοι μπορεί επίσης να συμφωνήσουν σε μια ρήτρα σύμφωνα με την οποία ο ενοικιαστής θα καταβάλλει 1 μηνιαίο μίσθωμα για κάθε έτος της σύμβασης που δεν θα εκτελεστεί λόγω πρόωρης αποχώρησης, αλλά αυτό εξαρτάται από τη σύμβαση.
Το ενοίκιο δεν μπορεί να αυξηθεί για τα πρώτα 3 έτη της σύμβασης αλλά ο ιδιοκτήτης μπορεί να ζητήσει αύξηση και ο μισθωτής μπορεί να ζητήσει μείωση, με κάθε παρέκταση, έως να φτάσουν σε 1 ή 2 μηνιαίες καταβολές.
Όταν ένα μισθωμένο διαμέρισμα πωλείται, εάν υπάρχει συμβόλαιο που εμφανίζεται στο Κτηματολόγιο οι μισθωτές δικαιούνται να μείνουν για όσο ορίζει το συμβόλαιό τους. Εάν δεν εμφανίζεται συμβόλαιο, εφόσον ο νέος ιδιοκτήτης αποφασίσει να μισθώσει το διαμέρισμα, οι μισθωτές μπορούν να παραμείνουν μέχρι 3 μήνες.
Η καταβολή του ενοικίου μπορεί να υποκατασταθεί από την εκτέλεση εργασιών στο ακίνητο από τον ενοικιαστή. Εάν οι εργασίες εκτελεστούν από τον ιδιοκτήτη και έχουν περάσει 3 έτη από την έναρξη της μίσθωσης, δικαιούται να αυξήσει το ενοίκιο.
Όσον αφορά την έξωση λόγω αθέτησης, μετά από έναν μήνα αθέτησης πληρωμής οι ενοικιαστές έχουν 10 ημέρες και στη συνέχεια ο ιδιοκτήτης δικαιούται να εφαρμόσει ένδικα μέσα για έξωση. Ωστόσο, η έξωση πρέπει πάντα να γίνεται μέσω των δικαστηρίων.
Τέλος, έχει συσταθεί ένα Μητρώο ποινών για αθέτηση πληρωμών, στο οποίο θα έχουν πρόσβαση οι ιδιοκτήτες (μόνο αφού θα έχουν επικυρώσει ένα προσχέδιο σύμβασης εκμίσθωσης με τον ενδιαφερόμενο). Τα άτομα που θα εμφανίζονται στο Μητρώο θα έχουν το δικαίωμα να διαγραφούν από αυτό εφόσον αποπληρώσουν τις οφειλές τους. (enalquiler 2017)
Φορολογικές Υποχρεώσεις
Οι φορολογικές υποχρεώσεις είναι συγκεντρωμένες στο άρθρο 17 του Γενικού Νόμου Φορολογικών Υποχρεώσεων, όπου η φορολογική σχέση περιγράφεται ως «η έκταση των υποχρεώσεων, καθηκόντων και δικαιωμάτων που απορρέουν από την εφαρμογή της φορολογίας».
Υποχρεώσεις
Η κύρια υποχρέωση υπό αυτόν τον νόμο είναι η καταβολή του αναλογούντος φόρου. Επιπλέον, συναντάμε το «φορολογητέο γεγονός», το οποίο εξηγείται ως ο προϋπολογισμός που ορίζεται από το κράτος για τον ορισμό κάθε φόρου και του οποίου η δημιουργία εισάγει την κύρια φορολογική υποχρέωση.
Δεδουλευμένη βάση είναι «η στιγμή κατά την οποία το φορολογητέο γεγονός θεωρείται ότι έχει λάβει χώρα και από το οποίο παράγεται η κύρια φορολογική υποχρέωση».
Ένα άλλο σημαντικό σημείο είναι οι φοροαπαλλαγές, οι οποίες δεν πρέπει να συγχέονται με το αφορολόγητο. Και οι δύο έννοιες έχουν το ίδιο αποτέλεσμα, τη μη πληρωμή φόρου. Ωστόσο, νομικά διαφέρουν.
Στη φοροδοτική υποχρέωση είναι επίσης σημαντικό να γίνονται πληρωμές λογαριασμού. Ορίζονται ως η φοροδοτική υποχρέωση ικανοποίησης ενός ποσού προς την Εφορία για το νομικό πρόσωπο που έχει υποχρέωση τμηματικών πληρωμών, τον ακόλουθο ή το νομικό πρόσωπο που έχει υποχρέωση να πραγματοποιεί πληρωμές σε έναν λογαριασμό.
Ο Νόμος Φορολογικής Υποχρέωσης επιτρέπει στη νομοθεσία κάθε διαφορετικού φόρου να καθιερώνει διαφορετικά ποσά από αυτά που ορίζονται από τις πληρωμές των λογαριασμών.
Τέλος, συναντάμε υποχρεώσεις μεταξύ ιδιωτών που προκύπτουν από φόρο. Ορίζονται ως υποχρεώσεις φορολογικής φύσης που είναι απαιτητές μεταξύ υπόχρεων φόρου, όπως υποχρεώσεις που προκύπτουν ως συνέπεια πράξεων επιπτώσεων, διατήρησης, ή κατάθεσης σε έναν λογαριασμό που προβλέπονται νομικά. (Fiscal Impuestos)
-
Add a note