Πρόκειται για μια αρχή της ΕΕ σύμφωνα με την οποία η ΕΕ πρέπει να ενεργεί μόνο κι εφόσον ο στόχος της δεν μπορεί να επιτευχθεί επαρκώς μέσω των μεμονωμένων ενεργειών των κρατών-μελών. Η αρχή της επικουρικότητας, όπως και η αρχή της δοτής αρμοδιότητας, διασφαλίζει τα δικαιώματα των κρατών-μελών και ορίζει το πεδίο εφαρμογής της νόμιμης εξουσίας της ΕΕ. Αυτή η αρχή αφενός διασφαλίζει ότι τα κράτη-μέλη επιτρέπεται να λαμβάνουν αποφάσεις και να ενεργούν από μόνα τους, και αφετέρου παρέχει το δικαίωμα στην ΕΕ να επέμβει εάν ένα κράτος-μέλος δεν δύναται να επιτύχει επαρκώς από μόνο του έναν στόχο «λόγω της κλίμακας και των συνεπειών της προτεινόμενης ενέργειας». Είναι μια σημαντική αρχή, διότι διατηρεί την εξουσία κοντά στον λαό, και διασφαλίζει ότι η ΕΕ δεν παρακάμπτει την κρατική εξουσία. Την αρχή της επικουρικότητας πραγματεύονται το άρθρο 5(3) της ΣΕΕ και το Πρωτόκολλο (αρ. 2).
Πρόκειται για μια αρχή της ΕΕ σύμφωνα με την οποία η ΕΕ πρέπει να ενεργεί μόνο κι εφόσον ο στόχος της δεν μπορεί να επιτευχθεί επαρκώς μέσω των μεμονωμένων ενεργειών των κρατών-μελών. Η αρχή της επικουρικότητας, όπως και η αρχή της δοτής αρμοδιότητας, διασφαλίζει τα δικαιώματα των κρατών-μελών και ορίζει το πεδίο εφαρμογής της νόμιμης εξουσίας της ΕΕ. Αυτή η αρχή αφενός διασφαλίζει ότι τα κράτη-μέλη επιτρέπεται να λαμβάνουν αποφάσεις και να ενεργούν από μόνα τους, και αφετέρου παρέχει το δικαίωμα στην ΕΕ να επέμβει εάν ένα κράτος-μέλος δεν δύναται να επιτύχει επαρκώς από μόνο του έναν στόχο «λόγω της κλίμακας και των συνεπειών της προτεινόμενης ενέργειας». Είναι μια σημαντική αρχή, διότι διατηρεί την εξουσία κοντά στον λαό, και διασφαλίζει ότι η ΕΕ δεν παρακάμπτει την κρατική εξουσία. Την αρχή της επικουρικότητας πραγματεύονται το άρθρο 5(3) της ΣΕΕ και το Πρωτόκολλο (αρ. 2).